О курсе
Հայաստանի առաջին հանրապետությունը հռչակվել է 1918թ.-ի մայիսի 28-ին
և գոյատևել մինչև 1920թ.-ի դեկտեմբերի 2-ը։
ՀՀ տարածքը հռչակման պահին 12 հզ․ կմ2 էր,
Բնակչությունը՝ 700 հզ․ 1919 թ.-ի տվյալներով։
Հանրապետության հռչակմանը նախորդել են Սարդարապատի, Բաշ Ապարանի և Ղարաքիլիսայի հերոսամարտերը, որոնց շնորհիվ հայ ժողովուրդը կարողացավ 543 տարի անց վերականգնել պետականությունը։
1918 թ․ մայիսի 26-ին Անդրկովկասյան սեյմի լուծարման օրն իր անկախությունն է հռչակել Վրաստանը, մայիսի 27-ին՝ Ադրբեջանը։
Մայիսի 28-ին Թիֆլիսի Հայոց ազգային խորհուրդն ընդունել է հռչակագիր, որտեղ ասված էր․«Անդրկովկասի քաղաքական ամբողջության լուծարումով և Վրաստանի ու Ադրբեջանի անկախության հռչակումով, ստեղծված նոր դրության հանդեպ Հայոց ազգային խորհուրդն իրեն հայտարարում է Հայկական գավառների գերագույն և միակ իշխանություն»։
Մինչև Թիֆլիսից կառավարության ժամանումը Երևան՝ իշխանությունը գլխավորել է Երևանի ազգային խորհուրդը՝ Արամ Մանուկյանի գլխավորությամբ։
Անհայրենասեր ժողովուրդը, եթե այսօր չէ, անհայրենիք կդառնա վաղը։
Հերիք է, որ մի ժողովուրդ դառնա անհայրենասեր, որպեսզի համարվի պատրաստի որս և նրա երկիրը բաժանվի իր հարևանների միջև։
Գ․ Նժդեհ
